Op deze site deel ik, Linda Terlouw, artikelen die de brug slaan tussen recht en techniek. Mijn focus ligt op drie actuele en onderling verbonden thema’s, namelijk AI, digitale soevereiniteit en privacy.

AI: van beeldherkenning tot regelgeving

Sinds 2018 ben ik actief betrokken bij diverse AI-projecten, zowel in op de technische werkvloer als op beleidsniveau. In het begin richtte ik me vooral op computer vision; het ontwikkelen van systemen die beelden kunnen analyseren en 'voorspellingen' kunnen doen, zoals objectherkenning op foto's of video's. Gezien de snelle opkomst van het gebruik van tekstmodellen, zoals ChatGPT, Llama en Mistral, ben ik mijn blik gaan verbreden naar taalmodellen. Tegenwoordig houd ik me veel bezig met juridische aspecten van AI, met name de AI-verordening. Ik schrijf over hoe de regels uit deze verordening in de praktijk werken, wat ze betekenen voor ontwikkelaars en data scientists, en hoe de Europese Unie een balans zoekt tussen innovatie en bescherming.

Digitale autonomie en soevereiniteit: wie heeft zeggenschap over onze data?

De laatste jaren ben ik steeds kritischer geworden over de dominantie van big tech en de macht die bedrijven als Meta, Google en Microsoft hebben over onze gegevens en communicatie. In toenemende mate zag ik bijvoorbeeld dat informatie van bedrijven alleen nog toegankelijk was met een Facebook-account. Willen we echt dat Facebook een poortwachter voor onze informatievoorziening wordt? De huidige geopolitieke spanningen hebben ervoor gezorgd dat het debat over macht in het digitale domein niet alleen meer draait om grote techbedrijven, maar om verhoudingen tussen staten en hun onderling vertrouwen. Tot mijn eigen verbazing werd ik na een LinkedIn-post over mijn zakelijke overstap van Microsoft 365 naar Proton (een privacy-vriendelijke e-mailaanbieder) ineens gezien als expert op dit gebied. Zo zie je maar weer eens hoe snel je via LinkedIn een expert in een willekeurig onderwerp wordt :-). Aangezien het onderwerp me erg aan het hart gaat, ben ik me ook verder gaan verdiepen in de Cloud Act, constructies van Amerikaanse bedrijven om Europeanen gerust te stellen en Europese technologie-aanbieders. Op deze site ga ik komende tijd zowel mijn persoonlijke praktische ervaringen met Europese technologie-alternatieven (en open source) als meer algemene juridische inzichten delen.

Privacy: waar techniek en recht elkaar ontmoeten

Privacy is een fundamenteel recht dat steeds meer onder druk staat. In 2025 ben ik begonnen aan de master Gegevensbescherming en privacyrecht, en in mijn werk pas ik privacy-enhancing technologies (PETs) toe. Deze technologieën, zoals federated learning of synthetische trainingsdata, helpen om data te analyseren zonder de privacy van individuen in gevaar te brengen. Ik schrijf dus niet alleen over de juridische kaders, zoals de AVG, maar ook over hoe je privacy technisch kunt borgen. Want wat heb je aan goede wetten als de systemen zelf niet privacy-proof zijn? Een papieren werkelijkheid zonder goede implementatie is zinloos.

Wie ben ik?

Ik ben van oorsprong Brabantse, geboren in Tilburg en getogen in Dongen. Op mijn 17e ben ik naar het oosten van het land getrokken om te gaan studeren aan de Universiteit Twente. Na mijn studies Technische Informatica en Bedrijfsinformatietechnologie aan de Universiteit ging ik aan de slag voor IBM als IT-adviseur. In 2005 maakte ik de overstap van IBM naar Ordina, waar ik werkte als IT-architect.

De academische verdieping weer opzoekend startte ik een promotieonderzoek aan de TU Delft over het onderwerp servicegeoriënteerde architecturen. 2009 was het jaar waarin ik mijn eigen bedrijf Icris oprichtte, oorspronkelijk met de focus op IT-architectuur, maar later steeds meer op data science en AI.

In data science- en AI-projecten liep ik vaak tegen juridische vraagstukken aan, vooral over privacy en intellectueel eigendom. Aangezien het afronden van mijn promotie-onderzoek alweer even geleden was (2011), leek het me in 2023 een mooi moment om wederom de academische verdieping op te zoeken en ben ik een studie Rechtsgeleerdheid aan de Open Universiteit gestart. Halverwege 2025 heb ik de bachelor afgerond en ben ik aan de master Gegevensbescherming en privacyrecht begonnen. Geregeld spreek ik op congressen over de onderwerpen AI, digitale soevereiniteit en privacy.

Gebruik je zelf AI voor deze site?
Ja, maar in beperkte mate. Mijn werkwijze is over het algemeen als volgt. Ik maak een opzet van een tekst en laat deze vaak, maar niet altijd, verbeteren door Mistral of een lokaal taalmodel. De verbeterde tekst lees ik door en dan pas ik handmatig weer zaken aan, soms omdat ze incorrect zijn, soms omdat het gewoon niet bij mij of mijn schrijfstijl past. Ik genereer dus geen complete artikelen op basis van een prompt, maar gebruik AI alleen om verbeteringen aan te brengen. Voor mijn studie gebruik ik overigens helemaal geen AI. Ik weet niet helemaal wat het beleid van de Open Universiteit is qua AI-gebruik, maar ik wil mezelf sowieso niet de kans ontnemen het proces van juridisch schrijven goed in de vingers te krijgen. En eigenlijk is het soms ook best prettig om jezelf de tijd te gunnen om over elk woord kritisch na te denken.